prakrit/o PIV1 prakritoserĉi 'prakrito' [prakrit.0o] [prakrit.0o.LIN] Iu el la popolaj lingvoformoj atestataj en Hindio ekde la 3a jarcento a.K., devenantaj de sanskrito: la modernaj hindaj lingvoj devenas el la prakritoj [1]. 1. H. A. Welker: Sanskrito - hindeŭropa lingvo (2), Esperanta Retradio, 2015-04-04 angle: Prakrit beloruse: пракрыт france: prâkrit galege: prácrito germane: Prakrit hinde: प्राकृत hispane: Pracrito indonezie: Prakerta itale: Pracrito japane: プラークリット litove: prakritai malajalame: പ്രാകൃതം nederlande: Prakrit norvege: Prakritspråk pole: prakryty {pl} portugale: prácrito ruse: пракрит sanskrite: प्राकृत svede: prakrit tamile: பிராகிருதம் ukraine: пракрит (діалект) administraj notoj