pragmatik/o pragmatikoserĉi 'pragmatiko' [pragmatik.0o] [pragmatik.0o.LIN] Parto de lingvoscienco kiu studas la rilatojn inter parolsituacio kaj lingvo: unuflanke kiel situacio influas la sencon de eldiro, aliflanke kiel eldiro modifas situacion (ordone, promese, plenume...): ne temas pri gramatiko. Temas pri semantiko kaj pragmatiko [1]. 1. Sergio Pokrovskij: Re: Opcio/elekto, soc.culture.esperanto, 2000-03-01 beloruse: прагматыка ĉeĥe: pragmatika france: pragmatique (subst., linguistique) hispane: pragmática (sust., lingüística) katalune: pragmàtica (ling.) nederlande: pragmatiek pole: pragmatyka portugale: pragmática rumane: pragmatică slovake: pragmatika ukraine: прагматика administraj notoj ~o: Mankas dua fontindiko.