poci/o PIV1 pocioserĉi 'pocio' [poci.0o] Kuracilo likva, glutenda: [vi] enlitiĝos kaj englutos la pocion, kiun post momento mi sendos al vi [1]; penu […] enŝovi inter liaj dentoj kelkajn gutojn de tiu pocio [2]; ĉu antaŭ la pendigo oni donis al ili la pocion [3]? oni [bezonus] magian pocion por kontraŭstari [4]; (figure) libero estas la plej granda iluzio […], dormiga pocio altrudita al la homaro de post prahistoriaj tempoj [5]. dekoktaĵo, drogo, infuzaĵo, tinkturo2 1. Henri Vallienne: Ĉu li?, Ĉapitro Dekkvina2. Henri Vallienne: Kastelo de Prelongo, Ĉapitro Dekdua3. Mihail Bulgakov, trad. Sergio Pokrovskij: La majstro kaj Margarita, 254. Monato, Ĵanin Ratuŝnjak: Senpaga transporto danke al loĝantarkonsciiĝo, 20105. Monato, Jo Haazen: Klareco kaj simpleco, fundamento por nova epoko, 2013 angle: potion beloruse: напітак (лекавы), зельле ĉine: 药水 [yàoshuǐ], 藥水 [yàoshuǐ] france: potion germane: Heiltrank, Zaubertrank ruse: зелье administraj notoj