2pleonasm/o JED pleonasmoserĉi 'pleonasmo' [pleona.0o] Stilfiguro uzanta vortojn superfluajn, kiuj senutile denove esprimas jam esprimatan ideon: la fundaj faktoj, la veraj faktoj (pardonu la pleonasmon) mergiĝas en marĉo de tiel nomataj faktoj, de duonfaktoj, precipe de komentoj [1]; la pleonasmo, do, estas kontraŭa al elipso Ret ; en la ordinara, ĉiutaga vivo, la uzo de pleonasmoj estas plej ofte rezulto de nesufiĉa kono de la lingvo aŭ de simpla neglekto Ret . elipso1, oksimoro 1. Monato, Paul Gubbins: Faktoj senfaktaj kaj murdo en la metroo angle: pleonasm, redundancy beloruse: плеаназм ĉeĥe: mnohomluv, pleonasmus ĉine: 贅言 [zhuìyán], 赘言 [zhuìyán], 贅語 [zhuìyǔ], 赘语 [zhuìyǔ] france: pléonasme germane: Pleonasmus, doppeltgemoppelt hispane: pleonasmo hungare: pleonazmus japane: 冗語法 [じょうごほう], 冗長な表現 [じょうちょうなひょうげん], 冗語 [じょうご] katalune: pleonasme nederlande: pleonasme pole: pleonazm portugale: pleonasmo rumane: pleonasm ruse: плеоназм slovake: pleonazmus ukraine: плеоназм administraj notoj