Aldoni tradukojn al ReVo:

2pistil/o JED

pistilo

serĉi 'pistilo'
[pistil.0o]
BOT La ina organo de floro: meze en la floro, sur la verda florpistilo, sidis eksterordinare malgranda knabineto, delikata kaj ĉarma [1]; post la maturiĝo la poleno eliĝas post kreviĝo de antero kaj per polenado alvenas direkte aŭ nedirekte al stigmo de pistilo (angiospermoj) aŭ al la ovolo (gimnospermoj) [2]. VD:stameno
Rim.: Latine, ruse, nederlande, germane pistilo estas ne aparta vorto sed same klara metaforo, kiel „kapeto de najlo“ aŭ „flugilo de la Templo“. La latinan terminon enkondukis franco Tournefort fine de la 17a jc, metafore uzante la latinan vorton kies rekta senco estas pist·il·o (pro la forma simileco). Tamen la Akademio (kaj PIV kaj multaj esperantistoj) ne rekonas la metaforon kaj ĝi aperas en la oficiala radikaro kiel memstara radiko.
1. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 1, Elinjo-fingreto
2. Vikipedio, Poleno
angle:
pistil
beloruse:
слупок (кветкі), песьцік (кветкі)
ĉeĥe:
samičí okvětí, samičí orgány květu
ĉine:
雌蕊 [círuǐ]
france:
pistil
germane:
Stempel (Blüte)
hispane:
pistilo
hungare:
termő
japane:
きね, すりこぎ, 乳棒 [にゅうぼう]
nederlande:
stamper
perse:
مادگی
pole:
słupek
portugale:
pistilo
ruse:
пестик
slovake:
mliaždidlo, šrotovník
ukraine:
маточка

administraj notoj