⁴pioĉ/o ^JED

Hakfosilo, konsistanta el ligna tenilo perpendikulara al fera stango, kies unu ekstremo estas pinta kaj alia plata: montoj […] oni prilaboradis per pioĉoj [1]; oni devis alporti al li hakilon kaj pioĉon por batfaligi la kolombejon, sed neniu estis en ĝi [2]; en la unua vico staris la fosistoj kun pintohakiloj, en la dua kun pioĉoj, en la tria kun fosiloj [3]; iliaj pioĉoj kaj ŝoveliloj estas bronzaj, sekve fortikaj [4]; la plugado rekte okazas mane per plugpioĉo, por turni la teron, rompi la terbulojn [5].

pioĉo
PD  [6]

(ntr)

Labori per pioĉo: la homoj plu perlaboras la striktajn vivrimedojn pioĉante la teron kaj produktante fruktojn, olivojn kaj mielon, ne malsame ol en la pasintaj jarcentoj [7].