pianol/o PIV1 pianoloserĉi 'pianolo' [pianol.0o] [pianol.0o.MUZ] Kordinstrumento, aŭtomata piano sonigata de meĥanismo: li okupiĝu munti kaj agordi la pianolon kaj instrui kiel ĝi funkcias kaj kiel oni dancu laŭ la enmoda muziko presita sur ses paper-ruloj [1]. gurdo 1. G. García Márquez, trad. F. de Diego: Cent Jaroj da Soleco, Fonto, 1992 beloruse: піянола ĉeĥe: pianola ĉine: 自动钢琴 [zìdònggāngqín], 自動鋼琴 [zìdònggāngqín] france: piano mécanique germane: Pianola itale: pianola nederlande: pianola pole: pianola rumane: pianolă slovake: pianola ukraine: піанола administraj notoj