parvenu/o [1] parvenuoserĉi 'parvenuo' [parven.0o] [parven.0o.ADM] Novriĉulo, kiu venis en la unua generacio al riĉeco aŭ pli alta socia tavolo kaj havas videblajn kulturajn aŭ edukajn mankojn: lia ĉefverko estas Stojan Mutikaša, romano pri la evoluo de kamparana knabo al burĝa parvenuo [2]; la profesiaj maĝangludistoj apartenas al jenaj grupoj: la unua grupo estas parvenuoj, la dua, altsalajraj sinekuruloj, […] [3]. 2. Vikipedio, Svetozar Ĉoroviĉ3. Vikipedio, Maĝango angle: parvenu beloruse: парвэню, выскачка ĉine: 新貴 [xīnguì], 新贵 [xīnguì], 腰纏萬貫 [yāochánwànguàn], 腰缠万贯 [yāochánwànguàn], 抢戏 [qiǎngxì], 搶戲 [qiǎngxì] france: nouveau riche, parvenu (subst.) germane: Parvenü, Emporkömmling, Neureicher hungare: parvenü, felkapaszkodott japane: 成上がり者 [なあがりしゃ] nederlande: parvenu perse: تازه به دوران رسیده، نوکیسه pole: parweniusz portugale: parvenu rumane: parvenit ruse: выскочка, парвеню ukraine: вискочка, парвеню 1. E. Millidge: The Esperanto-English dictionary, 1912-1924 administraj notoj