panikl/o panikloserĉi 'paniklo' [panikl.0o] Kunmetita kaj tre branĉiĝanta grapolo, kies ĉiuj branĉoj finiĝas en floro: paniklo de aveno, milio, rizo; umbela paniklo (la floroj troviĝas en unu ebeno). funela paniklo (la flankaj branĉoj estas tiom plilongigitaj, ke la floroj formas funelon, ekz. ĉe filipendulo) beloruse: мяцёлка (суквецьце) ĉeĥe: vrstva tuku pod pokožkou france: panicule germane: Rispe umbela ~o: Doldenrispe, Ebenstrauß. funela ~o: Spirre, Trichterrispe. hungare: buga japane: 皮下脂肪 [ひかしぼう], 円錐花序 [えんすいかじょ] nederlande: pluim (v.plant) pole: wiecha (kwiatostan) portugale: panícula rumane: ciorchine ruse: метёлка (у растений) slovake: vrstva tuku pod pokožkou ukraine: волоть, волоток, жирове відкладення administraj notoj ~o: Mankas fontindiko. ~o: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.