^*orakol/o ^UV

1.

[orakol.0o.ulo]

Aŭtoritatulo respondanta, nome de diaĵo, je la demandoj de tiuj kiuj venas ĝin konsulti: Marta rigardis la parolantan virinon kiel orakolon [1]; tute ne necesas esti orakolo por deklari, ke ĝi neniam atingos la 17 eldonojn de la Fundamenta Krestomatio [2]; (figure) orakolo foje respondas kaj foje ne, kaj ne eblas influi tion [3].

2.

[orakol.0o.respondo]

Orakolaĵo, respondo de orakolo¹: la orakoloj de Jesaja; (figure) la guvernisto Panglos estis la hejma orakoldiranto.

3.

[orakol.0o.ejo]

Orakolejo, sanktejo kien oni venas por konsulti orakolon¹: la orakolo de Apolono en Delfo.

(ntr)

Eldiri orakolon.