2okult/a okultaserĉi 'okulta' [okult.0a] Rilata al misteraj fenomenoj, kiujn kelkaj homoj opinias supernaturaj, kaj kies majstradon provizas parte sekretaj artoj (magio, astrologio, elvokado de mortintoj...): promeson pri okultaj povoj (telepatio, klarvideco, klaraŭdeco, prekogno, aŭgurado), ŝi ne plenumas[1]. 1. Christian Declerck: Aŭdace honesta romano (Eli Urbanová, Hetajro dancas), Monato, jaro 1996a, numero 4a, p. 24a angle: occult beloruse: акультны ĉeĥe: okultní, skrytý ĉine: 玄秘 [xuánmì], 非自然 [fēizìrán], 玄妙 [xuánmiào] france: occulte germane: okkult hispane: oculto, esotérico hungare: okkult japane: 神秘的な [しんぴてきな], 超自然的な [ちょうしぜんてきな], 魔術的な [まじゅつてきな], オカルトの [おかるとの] katalune: ocult, esotèric nederlande: occult pole: nadzmysłowy, okultystyczny portugale: oculto rumane: suprasensibilă, transcendental ruse: оккультный slovake: okultný, skrytý ukraine: окультний, таємний, прихований okultismoserĉi 'okultismo' [okult.0ismo] Esplorado, instruado, studo pri okultaj fenomenoj spiritismo. angle: occultism beloruse: акультызм ĉeĥe: okultizmus ĉine: 神祕學 [shénmìxué], 神秘学 [shénmìxué] france: occultisme germane: Okkultismus hispane: ocultismo hungare: okkultizmus japane: 神秘学 [しんぴがく], 神秘主義 [しんぴしゅぎ], オカルティズム katalune: ocultisme nederlande: occultisme pole: okultyzm portugale: ocultismo rumane: ocultism ruse: оккультизм slovake: okultizmus ukraine: окультизм okultistoserĉi 'okultisto' [okult.0isto] Esploranto aŭ praktikanto de okultaj artoj: Nu, jen plene freneza planlingvo de iu pola okulisto. Aŭ ĉu optikisto? Aŭ ĉu okultisto[2]? 2. Pejno Simono: La lernemulo, Monato, jaro 1999a, numero 6a, p. 23a angle: occultist beloruse: акультыст ĉeĥe: okultista france: occultiste germane: Okkultist hispane: ocultista hungare: okkultista katalune: ocultista nederlande: occultist pole: okultysta rumane: ocultist slovake: okultista ukraine: окультист administraj notoj ~a: Mankas dua fontindiko. ~ismo: Mankas fontindiko. ~ismo: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro. ~isto: Mankas dua fontindiko.