Aldoni tradukojn al ReVo:

10okcitan/o

10okcitano

serĉi 'okcitano'
[okcitan.0o]
Ano de sudfranca etno kun romanida lingvo, evoluiĝinta el la vulgara Latino: katalunoj kaj eŭskoj, aŭ bretonoj kaj okcitanoj, […] normale uzas nur la hispanan aŭ francan, sed iom malfrue en la vivo, eble remalkovris, ke al ili apartenas tute alia alternativa lingvo: tiu de iliaj geavoj [1]; tiun ĉi diskon oni povas aŭskulti denove kaj denove, iĝante en tiu tempo vera kataluno, aŭ okcitano, aŭ sefardo, aŭ kastiliano [2].
1. Monato, Garbhan MacAoidh: Lingva atavismo, 2005
2. Monato, Anna kaj Mati Pentus: Katalunio, Okcitanio Kaj Tiel Plu, 2005
beloruse:
аксітанец
germane:
Okzitanier

10okcitana

serĉi 'okcitana'
[okcitan.0a]
Rilata al okcitanoj, ilia lingvo kaj tradicioj: la Floraj Ludoj, organizitaj iom en la spirito de la mezepokaj katalunaj (okcitanaj) literaturaj turniroj, kies gajnintojn oni proklamis reĝoj kaj reĝinoj [3]; la okcitana havas tri grandajn dialektojn, la sud-okcitanan, kun la langvedoka kaj la provenca, la gaskonan kaj la nord-okcitanan kun Limoĝio, Aŭvernjo ĝis Piemonto [4].
3. Ivo Lapenna, Tazio Carlevaro kaj Ulrich Lins: Esperanto en Perspektivo, Unua Parto
4. Monato, Clair Mahé: La okcitana lingvo, 2006
angle:
occitan
beloruse:
аксітанскі
ĉine:
欧西坦语 [ōuxītǎnyǔ], 歐西坦語 [ōuxītǎnyǔ]
germane:
okzitanisch
japane:
オクシタン語の [オクシタンごの]

10Okcitanujo

serĉi 'Okcitanujo'
[okcitan.0ujo]
Regiono norde de Pireneoj, kie tradicie loĝas okcitanoj; Okcitanio.
angle:
Occitania
beloruse:
Аксытанія
ĉine:
奥克西塔尼 [Àokèxītǎní], 奧克西塔尼 [Àokèxītǎní]
france:
Occitanie
germane:
Okzitanien

administraj notoj

O~ujo : Mankas dua fontindiko.
O~ujo : Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.