oguz/o oguzoserĉi 'oguzo' [oguz.0o] Tjurko, ano de nomada tjurka tribaro, kiu regis en la Centra Azio kaj en la Rusiaj stepoj de la 7a ĝis la 11a jc: survoje el Centra Azio, la Oguzoj en iliaj imperioj kiel la Otomana kaj Selĝuka, integrigis la populacion de Irano, Irako, Egiptio kaj la Balkanio kaj transprenis ilian kuirarton [1]. 1. Vikipedio, Turka kuirarto angle: Oguz beloruse: агуз germane: Oghuse hungare: oguz pole: Oguzowie {pl} rumane: Uzi ruse: гуз, огуз oguza lingvoserĉi 'oguza lingvo' [oguz.0alingvo] Lingvo apartenanta al la okcidenta branĉo de la tjurkaj lingvoj, kies plej konata ano estas la turka: la oguzaj lingvoj, estas la plej grava branĉo de la tjurkaj lingvoj, parolataj de pli ol 110 milionoj da homoj en areo kiu etendiĝas ekde Balkanio ĝis Ĉinio [2]. 2. Vikipedio, Oguzaj lingvoj beloruse: агуская мова germane: oghusische Sprache hungare: oguz nyelv nederlande: Ogoezisch pole: języki oguzyjskie {pl} portugale: oguz rumane: limbi oguziene ruse: язык огузской группы administraj notoj ~o: Mankas dua fontindiko. ~a lingvo: Mankas dua fontindiko.