nori/o SPV norioserĉi 'norio' [nori.0o] [nori.0o.AGR] Akvuma maŝino kun vico de trogetoj sur kontinua ĉeno, kiu levas akvon kaj ĝin elverŝas pli alte: ĝi ofte rondiris —jen plena, jen vaka— kiel trogo de norio [1]; la principo de la norio, antikva araba inventaĵo, kiuj ĉerpis akvon per senfina ĉeno, sugestis sistemon por transporti homojn kaj varojn [2]. 1. Miguel de Cervantes Saavedra, trad. Fernando de Diego: La inĝenia hidalgo Don Quijote de la Mancha, parto 1a, ĉapitro 11a, p. 82a2. Monato, Garbhan Macaoidh: Parakosmo, 2004 beloruse: норыя ĉeĥe: korečkové čerpadlo france: noria germane: Schöpfwerk, Noria hispane: noria hungare: járgányos vízemelő, vízkerék, nória japane: 水汲み水車 [みずくみすいしゃ] katalune: sínia nederlande: noria pole: noria portugale: nora (para tirar água) rumane: noria ruse: нория, черпаковый подъёмник slovake: vodné čerpacie koleso ukraine: норія, багатоковшевий елеватор administraj notoj