nabab/o PVEF nababoserĉi 'nababo' [nabab.0o] 1.[nabab.0o.POL] Malnova ofico kaj titolo de guberniestro en Hindio, kaj poste de regnestro: la heroo de „Malsata Ŝtono“ ... ĉe vesperiĝo vestas sin kiel tradicia nababo kaj fumas akvopipon [1]. 2.[nabab.0o.FIG] Riĉulo, luksemulo: tiu Sandy nun riĉiĝis, kiel nababo [2]. sibarito 1. M. Duc Goninaz: Recenzo: Malsata ŝtono..., Nica Literatura Revuo, 1962-03 ĝis 04, numero 7/4, p. 151a-154a2. A. Grin, trad. J. Finkel: La ora ĉeno, 2009 angle: nabob beloruse: набоб bulgare: набаб ĉeĥe: bohatec, nabob, pyšný nadutec france: nabab germane: Nawab itale: nababbo japane: 太守 [たいしゅ], ナワーブ, 大富豪 [だいふごう] katalune: nabab pole: nabab rumane: nabab slovake: boháč, nabob, pyšný nadutec ukraine: набоб administraj notoj