^*moŝt/o ^UV

Universala titolo de ĝentileco kaj respekto, uzebla por ĉia rango: el la tri leteroj unu estis adresita: al Lia Episkopa Moŝto, Sinjoro N.; la dua: al Lia Grafa Moŝto, Sinjoro P.; la tria: al Lia Moŝto, Sinjoro D. [1]; mi esperas, ke mi plenumos la deziron de ĉiuj alestantoj, se en la momento de la malfermo de nia dua kongreso mi esprimos en la nomo de vi ĉiuj mian koran dankon al la brava svisa lando por la gastameco ... kaj al lia Moŝto la Prezidanto de la Svisa Konfederacio, kiu afable akceptis antaŭ du monatoj nian delegitaron [2]; ŝia reĝina moŝto estas nekonsolebla kaj ploregas [3]; via ministra, prelata moŝto; li havas mian plej moŝtan favoron^Z .

ekscelenco

Honortitolo de grafo: Faru do jam tian favoron, via grafa moŝto! [4]

Honortitolo de imperiestro: sed kiam Paŭlo apelaciis, ke li estu rezervata por la decido de lia Imperiestra Moŝto, mi ordonis gardi lin, ĝis mi povos lin sendi al Cezaro [5].

Honortitolo de pastro: pardonu, via pastra moŝto, mi lasis lin ekstere [6].

Honortitolo de reĝo: mi diris al la reĝo: via reĝa moŝto, pardonu min! [7].

Honortitolo de kardinalo: li fervore servis Lian Kardinalan Moŝton en lia malamo al la reĝino patrino [8].

Rilata, propra al nobeloj kaj altranguloj: havi lecionon pri tio, kiel oni kantas antaŭ tre moŝtaj sinjoroj [9].

Altrangulo, gravulo, estro, eminentulo (ofte iom ironie aŭ malaprobe): ĉu post la komuna mono, eŭropaj moŝtuloj nun devos pensi pri komuna lingvo? [10].