mitrajl/o PIV1 mitrajloserĉi 'mitrajlo' [mitrajl.0o] [mitrajl.0o.ARM] Pafaĵo el metalaj pecetoj, kiuj disiĝas kaj vundas plurloke: la nesatigeblaj kaj metalaj dentoj de la mitrajlo ĉirkaŭŝiris [1]; li ŝargis la kanonon per mitrajlo, kaj kiam ili atingis pli proksimen al la pirata ŝipo, li ekpafis [2]. 1. G. García Márquez, trad. F. de Diego: Cent Jaroj da Soleco, 19922. Hevesi L., trad. Vizi L.: La aventuroj de Andreo Jelky, [2010] beloruse: картэч, карцеч ĉine: 葡萄弹 [pútaodàn], 葡萄彈 [pútaodàn] france: mitraille germane: Kartätsche (Munition) hungare: kartács katalune: metralla pole: kartacz rumane: glonț ruse: картечь ukraine: картеч administraj notoj