Marten/o PIV1 Martenoserĉi 'Marteno' [marten.0o] [marten.0o.NOM] Vira antaŭnomo latindevena: al li venas la kuraĝa maristo Marteno Alonzo Pinzon [1]. 1. Ludoviko Lazaro Zamenhof: Fundamenta Krestomatio de la lingvo Esperanto, 4, rakontoj, nokto, (de Eube el Odeso) beloruse: Мартын, Марцін bulgare: Мартин france: Martin germane: Martin itale: Martino katalune: Martí nederlande: Maarten norvege: Morten pole: Marcin portugale: Martinho, Martim, Martins, Martiniano, Martino ukraine: Мартин administraj notoj