maroder/o maroderoserĉi 'marodero' [maroder.0o] (evitinde) (malofte) [maroder.0o.marodisto] Marodisto; vaganto, kiu ŝtelas provianton kaj objektojn en negardata lando: al la portilo de la altrangulo proksimiĝis jen simpla pastro ..., jen soldato-marodero, ... kiu ŝajne indiferente preterpasante ĵetis vorton [1]; murdas kaj perfortas ankaŭ ... armeo kaj polico kaj aliaj – maroderoj, simpla banditaro ktp [2]. marodi 1. B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 1, ĉapitro 1a2. nikst: Re: En NATO aperis dizertintoj, soc.culture.esperanto, 1999-05-03 ĉeĥe: záškodník france: marodeur germane: Marodeur nederlande: marodeur, plunderaar pole: szabrownik portugale: ladrão de galinhas, ratoneiro slovake: záškodník ukraine: мародер administraj notoj