mantil/o PV Z mantiloserĉi 'mantilo' [mantil.0o] en: [mantil.0o.TEKS] en: Surpervesto el larĝa punta tuko kovranta kapon kaj ŝultrojn, populara ĉe hispaninoj ĝis en la 19a jarcento: Mario envenas ... Ludovikino demetas al ŝi la mantilon [1]. 1. J. Benavente, trad. V. Inglada Ors: La Nesia Hejmo, La Suno Hispana, 1909-01 (61) angle: mantilla beloruse: мантылья ĉeĥe: pláštěnka france: mantille germane: Mantilla, Mantille hispane: mantilla hungare: mantilla, csipkekendő japane: マンティーラ katalune: mantellina nederlande: mantilla pole: mantyla portugale: mantilha rumane: șal ruse: мантилья slovake: závojový šál ukraine: мантилья, головний мереживний шарф administraj notoj