mandibl/o PV mandibloserĉi 'mandiblo' [mandib.0o] 1.[mandib.0o.ANA] La malsupra parto de makzelo. 2.[mandib.0o.ZOO] Iu el la du rigidaj buŝpartoj de insektoj, per kiuj ili kaptas, rompas, eventuale laŭ la specioj pinĉas, prenas, luktas: masklaj lukanoj ofte portas la vundojn de la grandegaj mandibloj de aliaj maskloj [1]. 1. Ĉarlz Darvin, trad. Klivo Lendon: La Origino de Specioj, ĉapitro 4a angle: mandible beloruse: 1. ніжняя сківіца 2. жавала, мандыбула bulgare: 1. долна челюст ĉeĥe: dolní čelist, mandibula, sanice ĉine: 上頷 [shànghàn], 上颔 [shànghàn], 下頜 [xiàhé], 下颌 [xiàhé], 下頜骨 [xiàhégǔ], 下颌骨 [xiàhégǔ], 下顎 [xiàè], 下颚 [xiàè] france: mandibule germane: 1. Unterkiefer hispane: 1. mandíbula (maxilar inferior) hungare: 1. alsó állkapocs itale: mandibola japane: 下あご [したあご], 下顎骨 [かがくこつ], 大顎 [だいあご] katalune: mandíbula nederlande: 1. onderkaak pole: żuwaczka 1. żuchwa, szczęka dolna (pot.) portugale: mandíbula ruse: 1. нижняя челюсть slovake: spodná čeľusť ukraine: щелепа, нижня щелепа (у хребетних), верхня щелепа (у членистоногих) administraj notoj