mandal/o NePiv mandaloserĉi 'mandalo' [mandal.0o] [mandal.0o.BUD] Geometria kolora desegno simbolanta la mondon, uzata kiel meditilo en vaĝrajana budaismo: mandalo estas kosma ligilo kaj helpilo dum meditado kaj koncentriĝo [1]; simbole la pentranto metu sin en la centron de la mandalo [2]; por antikvaj litovoj pajlaj artaĵoj estis siaspeca mandalo simbole reprezentanta ceteran animan, eĉ kosman ordon [3]. 1. H. Deceuninck: Glosaro Nova Tempo, 1999-052. A. Ubik: Mandalo, Kune 2004, 43. Monato, last: Pendantaj artaj pajlaĵoj, 2014 beloruse: мандала bulgare: мандала ĉeĥe: mandala ĉine: 曼荼罗 [màntúluó], 曼荼羅 [màntúluó] france: mandala germane: Mandala itale: mandala katalune: mandala nederlande: mandala perse: ماندالا pole: mandala(symbol) rumane: mandala slovake: mandala tibete: དཀྱིལ་འཁོར་ ukraine: мандала administraj notoj