2malakit/o malakitoserĉi 'malakito' [malaki.0o] [malaki.0o.MIN] Kupra hidrokarbonato konsistiganta belan verdan polureblan ŝtonon uzatan por fari juvelojn, ornamajn vazojn kaj ceterajn: uzu oron, arĝenton, malakiton, turkisojn ... por ĉi tiu sinjoro, por ke nenio manku al li [1]. 1. B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 3, ĉapitro 4a angle: malachite beloruse: малахіт bretone: malakit ĉeĥe: malachit france: malachite germane: Malachit hispane: malaquita hungare: malachit japane: 孔雀石 [くじゃくせき], マラカイト katalune: malaquita nederlande: malachiet perse: مالاشیت pole: malachit portugale: malaquita rumane: malachit ruse: малахит slovake: malachit ukraine: малахіт administraj notoj ~o: Mankas dua fontindiko.