kver/i PVEF kveriserĉi 'kveri' [kver.0i] (ntr) 1.[kver.0i.SON] (pri turtoj kaj kolomboj) Bleki per milda murmuro: la arbaraj kolomboj kveris [1]; turtoj kveris sur la ĝardenteraso [2]; la bebo kveris kaj ridis, skuante l' infanĉareton [3]. kurre 2.[kver.0i.FIG] (figure) Ame interparoli: junaj voĉoj kveradas kaj flustradas, kaj parope gejunuloj promenas sur solecaj vojetoj [4]. Rim.: Laŭ BL: Prefere diru (kolombe) bleki/kanti, kolombumi. 1. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 2, Neĝa reĝino2. Mihail Bulgakov, trad. Sergio Pokrovskij: La majstro kaj Margarita, 23. Monato, Garvan Makaj: Morto de elstara irlanda poeto kaj homaramanto, 20134. Stellan Engholm: Al Torento, IV. angle: coo beloruse: буркаваць ĉeĥe: cukrovat (hrdlička), vrkat france: roucouler germane: 1. gurren, girren 2. gurren, turteln hungare: turbékol japane: クウクウ鳴く [クウクウなく], 甘い言葉をささやく [あまいことばをささやく] nederlande: kirren pole: 1. gruchać (o gołębiu) 2. gruchać portugale: arrulhar, gorjear rumane: se giugiuli ruse: ворковать slovake: hrkútať ukraine: воркувати, воркотати, (про голубів ще) туркотати administraj notoj