kvadrig/o SPV kvadrigoserĉi 'kvadrigo' [kvadrig.0o] [kvadrig.0o.SPO] Antikva greka aŭ romia durada ĉaro tirata de kvar ĉevaloj, kun staranta veturigisto, uzata en vetkuroj: atinginte grandegan fontanon, starantan en la mezo de du kruciĝantaj vojoj, li deiris de la kvadrigo [1]. 1. H. Sienkewicz, trad. L. Zamenhof: Quo vadis?, 1933 angle: quadriga beloruse: квадрыга ĉeĥe: kvadriga, quadrila ĉine: 駟馬 [sìmǎ], 驷马 [sìmǎ] finne: quadriga, (antiikin) nelivaljakko france: quadrige germane: Quadriga hispane: cuadriga hungare: quadriga itale: quadriga japane: クァドリガ nederlande: quadriga pole: kwadryga portugale: quadriga rumane: cvadrigă ruse: квадрига slovake: kvádrovanie ukraine: квадрига administraj notoj