kreten/o ^JED

1.

[kreten.0o.malsanulo]

Homo suferanta de denaska manko de tiroida hormono, kio kune kun manko de jodo en la nutraĵo kaŭzas gravajn simptomojn kiel difektita spino, kropon, idiotecon.

2.

[kreten.0o.FIG]

(figure) Malspritegulo: la societo estas miksa, ĉar reĝo kaj almozulo, geniulo kaj kreteno, sidas apude [1]; kiamaniere voĉdoni, se ni kredas la reprezentantojn de niaj politikaj partoj se ne friponoj do almenaŭ kretenoj [2]?

Stulte, idiote: via vekhorloĝ' kretene / Ne bruis je la ĝusta hor' [3]; [ili] kretene konstruigis centralojn en regiono konata pro tertremoj [4]; mi estas devigata alfronti al mia kreteneco, al mia selekte limigita klerigado [5].

Stultaĵo, idiotaĵo: misfamigi min, deklarante, ke „la aŭtoro, ŝajne, estas ‚atisto’”, […] mi rigardas ne nur kiel kretenaĵon, sed ankaŭ kiel simplan insulton [6]; lia aserto „en la unikoda epoko ankoraŭ plendi pri iksoj iomete ‚ex-modiĝas’” estas […] pura kretenaĵo [7].