1kozak/o kozakoserĉi 'kozako' [kozak.0o] en: 1.[kozak.0o.libera] en: En 15-17 jarcentoj en Ukrainujo kaj Rusujo: ano de milita-terkultura komunumo de liberaj novloĝantoj en nenies limlando, ekster la povo de iulanda regado. Hej, kozak' sur ĉevalo! vi kien rapidas? || Ĉu leporon, saltantan sur stepo, vi vidas? || Ĉu, ludiginte pensojn, en liber' senfina || Vi kuras pro la veto kun vent' ukraina? [1]; la kozako sur sia malgranda ĉevalo galopis rapidege sur la ebenaĵo [2] vakero, vikingo, pioniro. 2.[kozak.0o.posteulo] en: Ĉe Dono, Kubanjo, Tereko, Amuro kaj en aliaj milit-trupaj regionoj de Rusujo: kamparano, posteulo de tiaj novloĝantoj, kaj (ĝis 1920 kaj dum la Granda Patruja milito) soldato de kavaleria trupo, konsistanta el tiaj kamparanoj: Restis kvin verstoj ĝis Jessentuki ― kozaka stacio, kie mi povus ŝanĝi ĉevalon TermKurs 3. [Mankas mrk por aldoni tradukojn] Nuntempe: posteulo de tiaj kamparanoj aŭ soldatoj. 1. A. Malczewski, tr. A. Grabowski: Kozako en stepo2. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 1, Ĝardeno de la paradizo angle: Cossack beloruse: казак ĉeĥe: Kozák france: Cosaque germane: Kosak hungare: kozák japane: コサック, コサック騎兵 [コサックきへい] nederlande: kozak perse: قزاق pole: kozak portugale: cossaco ruse: казак slovake: Kozák administraj notoj