koŝmar/o ^PIV1

Inkubo ¹: nokte Neringa vekiĝis pro koŝmaro [1]; la koro batas maltrankvile kvazaÅ­ en koŝmaro [2]; (figure) la perspektivo de unukultura mondo estas koŝmaro, ne utopio [3]; (figure) por ekspluati skistogason laÅ­ la nuna teknologio, necesas koktelo de pli ol 500 kemiaĵoj kaj miloj da litroj da akvo […] tiu koŝmaro jam trafas Usonon [4].

1.

[kosxmar.0a.rilata]

Rilata al koŝmaro.

2.

[kosxmar.0a.FIG]

(figure) Terura; malbonega, aĉega, abomena: la romano priskribas malutopion, koŝmaran mondon, en kiu la ŝtato konstante spionas la mizeran loĝantaron [5].

Sonĝi koŝmaron: Vi ĝuos eternan vivon, (...) kies mankon vi koŝmaris dum la lastaj tagoj, monatoj kaj eĉ jaroj [6].