Konstanten/o PIV1 Konstantenoserĉi 'Konstanteno' [konstanten.0o] [konstanten.0o.NOM] Vira antaŭnomo latindevena: Ivaĉjo direktis la okulojn al la malhela fenestro, sur kiu trembrilis respeguliĝo de lia kandelo, kaj vive imagis sian avon Konstantenon, servantan kiel nokta gardisto [1]. 1. A. Ĉeĥov, trad. V. Melnikov: Ivaĉjo, La Ondo de Esperanto, 1999-12 angle: Constantin, Constantine beloruse: Канстаньцін, Канстантын france: Constantin itale: Costantino pole: Konstantyn portugale: Constantino rumane: Constantin ruse: Константин administraj notoj