kompleksi/o PIV1 kompleksioserĉi 'kompleksio' [kompleksi.0o] Kutima korpa kondiĉo de homo rilate al viglo, fortiko, oftaj malsanoj: vi havas kongestan kompleksion, kaj konvenos al vi perdi iomete da sango [1]. diatezo, dispozicio 1. Miguel de Cervantes Saavedra, trad. Fernando de Diego: La inĝenia hidalgo Don Quijote de la Mancha, dua parto, ĉapitro 35a, p. 599a beloruse: целасклад, камплекцыя ĉeĥe: nadání, naturel, schopnosti, vlohy ĉine: 体质 [tǐzhì] france: complexion, constitution (physique, méd.) germane: körperliche Verfassung, Konstitution hispane: complexión katalune: complexió nederlande: complexie pole: usposobienie portugale: compleição, complexão, biótipo rumane: dispoziție ruse: комплексия, телосложение slovake: nadanie, schopnosti, vlohy ukraine: комплекція, статура administraj notoj