^*knab/o ^UV

1.

[knab.0o.KOMUNE]

Virseksa infano: mi vokas la knabon, kaj li venas [1]. la orgenisto prenis la knabon en sian domon kaj li devis sonorigi en la preĝejo [2]; la patro […] kuris al la knabo kaj severe riproĉis lin [3]; [li] havis du knabojn ĝemelojn, ili tiel similis unu la alian, kiel du akvaj gutoj [4]; knaba gusto kun forto daŭras ĝis la morto ^PrV .

2.

[knab.0o.viro]

(figure) Viro, kamarado, kunulo: mia amiko komprenas nek pole, nek angle, sed li estas brava knabo ^FdO ; knaboj! […] ni devas batali kiel pafvunditaj aproj [5]; tie sidis hundo […] kaj rigide lin rigardis, vi estas brava knabo! diris la soldato [6].

[knab.0ego.KOMUNE]

Juna, fortika, senmalica viro: li kisis sian patrinon tiel skuege, ke ŝi preskaŭ renversiĝis, li efektive estis sovaĝa knabego [7]! oni metu min antaŭ anaron da knabegoj kiel mi, tiam Germanujo fariĝos respubliko, kontraŭ kiu Romo kaj Sparto estos monaĥinejoj [8]! bravulo,

1.

[knab.0ino.KOMUNE]

Inseksa infano: Izabela scias, kiu estas la knabino en la spegulo [9]. kiam tiu ĉi bela knabino venis domen, ŝia patrino insultis ŝin [10]; naskintino, ĉu de knabo, ĉu de knabino [11].

2.

[knab.0ino.frauxlino]

(figure) FraÅ­lino: resti maljuna knabino ^PrV .

[knab.kuir0o.KUI]

Juna helpanto en restoracia kuirejo: kuirknaboj, grimacante kaj interbatante ĉe la kuirforno, sukcesadis samtempe aŭskulti la konversacion [12].

[knab.kur0o.KOMUNE]

Ordinare juna laboristo, kiu portas urĝajn mesaĝojn, liverojn: en postaj jaroj mi rifuzis neniun honestan laboron, kaj estis de fojo al fojo kurknabo, turisma gvidisto (…) eĉ figuranto en filmoj [13].

[knab.stal0o.RAJD]

Juna helpanto en prizorgado de stalo, de tieaj bestoj: „mi lasos vin vespere senpage en la cirkon“ diris la hirta stalknabo [14].

[knab.sxip0o.MAR]

Juna servanto kaj lernanto en ŝipo: Philipp Wahl […] laboris en la komenco de la tridekaj jaroj kiel ŝipknabo sur Rejn-ŝipo [15].