karm/o SPV karmoserĉi 'karmo' [karm.0o] en: En budaismo kaj hinduismo, leĝo pri la senfina interĉeno de kaŭzoj kaj efikoj, rigardata kiel klarigo de la homa kondiĉo: ĝia kompreno necesas, por neniigi la iluzion de la memo: „kial ni plendu, se la karmo daŭras jam eterne“ [1]? 1. Cao Xueqin, trad. Xie Yuming: Ruĝdoma sonĝo, ĉapitro 89a, volumo 3a, p. 138a angle: karma beloruse: карма ĉeĥe: karma, karman france: karma germane: Karma hungare: karma japane: カルマ, 業 [ぎょう], 因果応報 [いんがおうほう], 宿縁 [しゅくえん] katalune: karma nederlande: karma pole: karma portugale: carma rumane: karma ruse: карма slovake: karma svede: karma tibete: ལས་ ukraine: карма administraj notoj