kari/o PIV1 karioserĉi 'kario' [kari.0o] [kari.0o.MED] Dentoputro, malsano difektanta la emajlon kaj eventuale la internon de dento: neniam oni eltiris el mia buŝo eĉ unu denton ... kaj eĉ ne unu elfalis aŭ putris de kario [1]. ĉu vi ne brosis al vi la dentojn? Ĉu vi ne scias, ke dolĉaĵoj estigas karion? [2]. 1. Miguel de Cervantes Saavedra, trad. Fernando de Diego: La inĝenia hidalgo Don Quijote de la Mancha, parto 1a, ĉapitro 18a, p. 130a2. trad. J. de Jesús Campos Pacheco: Kio okazis..., Juna amiko 2006/4 angle: cavity, caries, tooth decay beloruse: карыес bulgare: кариес ĉeĥe: kari, karri ĉine: 齲齒 [qǔchǐ], 齒齲 [chǐqǔ], 齲 [qǔ] france: carie germane: Zahnkaries, Karies hispane: caries indonezie: karies (gigi) itale: carie japane: カリエス, 骨疽 [こっそ], 齲歯 [むしば], 虫歯 [むしば] katalune: càries nederlande: cariës, tandbederf pole: próchnica rumane: carie slovake: kari, karri ukraine: карієс, каріоз administraj notoj