karate/o EncJap karateoserĉi 'karateo' [karate.0o] Japandevena luktosporto ataka kaj defenda, en kiu oni uzas subitajn puŝatakojn kaj batojn per mano, pugno, kubuto, genuo, piedo...: ĉar mi ne iris al la trinkejo, mi havis tempon por karateo kaj kurado, kiuj helpos mian sanon [1]. 1. kirĉo: livejournal, senaŭte, 2004-11-16 angle: karate beloruse: каратэ bulgare: карате ĉeĥe: karate ĉine: 空手道 [kōngshǒudào] france: karaté germane: Karate hispane: kárate hungare: karate japane: 空手 [からて] katalune: karate kroate: karate nederlande: karate pole: karate ruse: карате slovake: karate ukraine: карате karateistoserĉi 'karateisto' [karate.0isto] [karate.0isto.SPO] Sportisto kiu praktikas karateon: kvieta kaj respektinda ulo kun okulvitroj subite transformiĝas al karateisto kun nigra zono [2]. 2. Art-mozaiko, 2002-10-28, numero 6a angle: karateka beloruse: каратыст ĉeĥe: karatista france: karatéka germane: Karateka hispane: karateca kroate: karatist nederlande: karateka, karate-beoefenaar pole: karateka slovake: karatista ukraine: каратеїст administraj notoj ~isto: Mankas verkindiko en fonto.