kakemon/o SPV kakemonoserĉi 'kakemono' [kakemon.0o] Papera muntaĵo de pentraĵo aŭ belskribaĵo, penda inter du horizontalaj stangoj, en- kaj el-volvebla. ĉeĥe: kakemono finne: kakemono (maalauskäärö) france: kakemono germane: Kakemono hungare: kakemonó japane: 掛け物 [かけもの], 掛け軸 [かけじく] katalune: kakemono nederlande: kakemono pole: kakemono portugale: caquemono ruse: какемоно slovake: kakemono ukraine: какемоно kakemonistoserĉi 'kakemonisto' [kakemon.0isto] Metiisto, kiu fasonas artaĵojn kiel kakemonojn: por ellaborigi ion en la formo de kakemono, oni mendas ĉe la kakemonisto [1]. 1. T. Nakamura: Enciklopedieto japana, artikolo „kakemono“, p. 82a hungare: kakemonóművész japane: 表具師 [ひょうぐし], 表装師 [ひょうそうし] katalune: kakemonista nederlande: kakemonokunstenaar administraj notoj ~o: Mankas dua fontindiko. ~o: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.