kaik/o PIV1 kaikoserĉi 'kaiko' [kaik.0o] en: [kaik.0o.SHI] en: Dumasta velŝipeto iam komune uzata en Mezmaro: grandare glitas surakve malpezaj, plaĉaj „kaikoj“ [1]; la sultano alvenis en orkolora kaiko ornamita de eburo, ebono, perlamoto kaj oro [2]. 1. E. Lanti: Vortoj de k-do Lanti, 7:22. J. Warren: Al orgeno donacita..., La Brita Esperantisto, 2004:956 france: caïque, gulet itale: caicco pole: kaik rumane: kaike turke: gulet ukraine: каїк (легкий турецький човен) administraj notoj