janiÄar/o Z janiÄaroserÄi 'janiĉaro' [janicx.0o] Korpogardisto de la turka sultano, inter la 14a kaj 19a jarcentoj, el trupo komence formita per diverspopolaj infanoj edukitaj por tiu funkcio: marsoldatoj kaj janiÄaroj certis, ke oni atakos ilin en la haveno mem [1]. 1. Miguel de Cervantes Saavedra, trad. Fernando de Diego: La inÄenia hidalgo Don Quijote de la Mancha, Äapitro 39a, p. 295a beloruse: ÑнÑÑÐ°Ñ france: janissaire germane: Janitschare greke: γενίÏÏαÏÎ¿Ï hungare: janicsár itale: giannizzero japane: 親è¡é [ãããããã], ã¤ã§ããã§ãª nederlande: janitsaar perse: ÛÙÛâÚØ±Û pole: janczar portugale: janÃzaro ruse: ÑнÑÑÐ°Ñ svede: janitsjar turke: yeniçeri ukraine: ÑниÑÐ°Ñ administraj notoj