^* -is

[is.0.SNC]

Finaĵo de la preterito, uzata:

a)

por paroli pri okazo antaŭ nun: ekskuiĝis la tero [1]; en la jaro 1905 mia karmemora patro komencis la publikigadon de kvarlingva frazeologio-proverbaro, super kiu li laboris kun amo en la daŭro de longa tempo ^PrV ;

b)

por rilatigi okazon al alia antaŭa: mi redonas al vi la monon, kiun vi pruntis al mi ^FK ; aperas prudento, kiam pasis la momento ^PrV .