inhib/i ^NeoGlo , inhibici/o ^PV

1.

[inhib.0i.BIO]

Maleksciti, kaŭzi malvigliĝon, malfortiĝon aŭ portempan ĉeson de funkcio:

a)

[inhib.0i.FIZL]

Maleksciti organon, malpliigi korpan funkcion: ĉe viroj, la plej oftaj kaŭzoj de ostoporozo estas troa konsumado de alkoholaĵoj kaj la uzo de steroidoj, kiuj ambaŭ inhibas ostorekonstruon [1]; natura antibiotiko, kapabla inhibi kaj detrui la bacilon [2]; inhibiciante tiun enzimon, statinoj malpliigas la produktadon de kolesterolo fare de la hepato [3]; ĝi bone baras disvolviĝon de kanceraj ĉeloj per inhibiciado de aktiveco de kinol-oksidazo surface de tumoraj ĉeloj ĉe kelkaj kanceroj [4]; teopolifenoloj povas inhibicii la atakan aktivecon de virusoj [5].

b)

[inhib.0i.PSI]

Maleksciti, embarasi animan funkcion: temas pri pure mensa malsano, ĉar ĝi inhibas fluan parolon en homoj, kies cerbo perfekte funkcias [6].

2.

[inhib.0i.FIG]

(figure) Deteni, embarasi iun agadon.

1.

[inhib.0o.BIO]

Malekscito, nerva fenomeno, kiu malpliigas aŭ ĉesigas vivofunkcion.

2.

[inhib.0o.FIG]

(figure) Forta deteniĝemo de iu agado: ja al la homo ⫽ hastanta de ĝuo al ĝu’ ⫽ sen inhibo ⫽ sen limo ⫽ fine ĉio eknaŭzas [7]; foje teruro nin paralizas, ni ne plu scias ĉu fuĝi ĉu batali ..., la franca profesoro Henriko Laborit nomis tion inhibicio de la agado [8].