ingot/o PIV1 ingotoserĉi 'ingoto' [ingot.0o] Metalbriko, uzata por konservo aŭ kiel valuto: ili vidis, ke […] brilas arĝentaj ingotoj, kaj ankaŭ pesileto [1]; ilaro, rezervita por niaj specialaj valoraĵ-ekspedoj, kiel ekzemple por or- aŭ platen-ingotoj [2]. 1. Cao Xueqin, trad. Xie Yuming: Ruĝdoma sonĝo, ĉapitro 51a, p. 159a2. Monato, Filippo: Moderna poŝto, 2006 angle: ingot beloruse: зьлітак ĉeĥe: ingot ĉine: 鋌 [dìng], 錠 [dìng], 錁 [kè] france: lingot germane: Barren (Metall) hispane: lingote hungare: fémtuskó, öntecs katalune: lingot nederlande: baar (ingot), ingot perse: شمش portugale: lingote slovake: ingot ukraine: зливок, злиток (благородного металу) administraj notoj