idiolekt/o NePiv idiolektoserĉi 'idiolekto' [idiolekt.0o] Tuto da lingvaj apartaĵoj (vortoprovizaj, gramatikaj, frazeologiaj, fonetikaj) de parolmaniero propra al iu individuo: koncerne ĉiutagaĵojn Esperanto ofte montriĝas ne kiel idiomo unuece lernebla kaj senkonflikte instruebla sed kiel aro da idiolektoj aŭ grupolektoj [1]; Kaj ŝi uzas sian propran kutiman lingvon, kun kelkaj (tre malmultaj, sed tamen iuj) personaj propraĵoj, do sian propran idiolekton … kaj tio vere ne ŝokas min [2]. 1. Gonçalo Neves: Reveno al Lisbono, Eldonejo Drako: Espinho, Portugalio, 2019. P.402. Petro Desmet’: Bela sonĝo de l’ homaro …Monato angle: idiolect beloruse: ідыялект ĉeĥe: idiolekt france: idiolecte germane: Idiolekt pole: idiolekt, język osobniczy ruse: идиолект administraj notoj