^*idili/o

^*idilio

serĉi 'idilio'

[idili.0o]

1.: [idili.0o.POE]; Poemeto pri laŭnatura, kampara vivo, kaj plejofte pri naivaj amoj de paŝtistoj: legisto legis al ili dum la manĝo idiliojn de Teokrito [1]; dialogaj idilioj bone verkitaj kaj rimitaj [2]. bukoliko, eklogo
2.: [idili.0o.FIG]; (figure) Loko, situacio trankvila, amplena, tia, kiel ĝin priskribas idilio¹: la sennuba idilio de ŝia infaneco ^Marta; tia kvieto trankviligas kaj igas sonĝi, inter ĉi tiuj arboj oni dezirus vidi idilion [3]; kiam mi eliris el la brakoj de mia amikino, la idilio aliformiĝis en tragedion [4]; ĉu kun multa turismo tia idilio restos paradizo, estas alia afero [5]. edeno², paradizo³

1. Henryk Sienkiewicz, trad. Lidia Zamenhof: Quo Vadis, Ĉapitro LVII
2. Volter, trad. Eugen Lanti: Kandid aŭ la optimismo, Ĉapitro XXII
3. Eliza Orzeszko, trad. Kazimierz Bein: La Interrompita Kanto, Ĉapitro I
4. Henri Vallienne: Kastelo de Prelongo, Ĉapitro Dektria
5. Monato, Stefan MAUL: Riĉa per .tv

angle:: idyll
beloruse:: ідылія
bulgare:: идилия
ĉeĥe:: idyla, selanka
ĉine:: 牧歌 [mùgē], 田园生活 [tiányuánshēnghuó], 田园诗 [tiányuánshī], 田园风光 [tiányuánfēngguāng]
france:: idylle
germane:: Idylle, Idyll
hungare:: idill
japane:: 牧歌 [ぼっか], 田園詩 [でんえんし], 素朴な恋愛 [そぼくなれんあい]
nederlande:: idylle
pole:: idylla, sielanka
portugale:: idílio
ruse:: идиллия
slovake:: idyla
ukraine:: ідилія