hugenot/o PIV1 hugenotoserĉi 'hugenoto' [hugenot.0o] [hugenot.0o.KRI] Iu el la francaj kalvinanoj, kiuj pro persekutoj en la 16a kaj 17a jarcentoj elmigris precipe al Nederlando kaj Germanujo: nu, li ne estis indulgema al la hugenotoj, tiu S-ro de Montluc [1]. 1. V. Hugo, trad. D. Luez: Angelo, Tirano de Padovo, 1:7, Franca Esperantisto, 1986-04 (370) angle: Huguenot beloruse: гугенот bulgare: хугенот ĉeĥe: hugenot ĉine: 雨格諾派 [yǔgénuòpài] france: huguenot germane: Hugenotte katalune: hugonot pole: hugenota slovake: hugenot ukraine: гуґенот (французький протестант-кальвініст) administraj notoj