himeni/o himenioserĉi 'himenio' [himeni.0o] en: Membrano kovranta la receptaklon de la fungo kaj kiu portas la sporojn: la kantarelacoj havas starantan, ofte funelforman fruktkorpon [kiu] estas mola ĝis iom ledra, la himenio estas glata ĝis falda [1]. 1. Vikipedio, Kantarelacoj beloruse: гімэній, гімэніяльны слой ĉeĥe: blána houby, hymenium, rouško houby france: hyménium germane: Hymenium, Sporenlager hungare: termőréteg (gomba), hymenium japane: 子実層 [しじつそう] nederlande: hymenium pole: hymenium, obłocznia portugale: himênio slovake: blana huby, rúško huby ukraine: гіменій administraj notoj ~o: Mankas dua fontindiko.