haÅl/i SPV haÅliserÄi 'haŭli' [hauxl.0i] (tr) Per kabloj treni pezaĵon (precipe boaton, barÄon sur rivero, kanalo ks): ekkoni la malnovajn teknikojn de haÅlado, eniri Åipon tiratan de Äevalo [1]; ni elprenis el la boato niajn provizojn, haÅlis Äin el la sablo [2]. Rim.: LaÅ BL: Prefere diru Ånurtiri. 1. Monato, Maxime Lechien: La parko de kanaloj en La Louvière, 20032. Miguel de Cervantes Saavedra, trad. Fernando de Diego: La inÄenia hidalgo Don Quijote de la Mancha, parto 1a, Äapitro 41a, p. 318a beloruse: ÑÑгнÑÑÑ (на канаÑе, ланÑÑгÑ) Äine: æ½ [yè], æ² [wà ], æ带 [tuÅdà i] france: haler germane: treideln, schleppen (treideln) hungare: vontat (drótkötélen) itale: alare (ver.) portugale: puxar penosamente ruse: ÑÑнÑÑÑ (на канаÑе, Ñепи, как бÑÑлаки) ukraine: ÑÑгÑи, пÑднÑмаÑи (на канаÑÑ, ланÑÑзÑ) haÅlistoserÄi 'haŭlisto' [hauxl.0isto] [hauxl.0isto.HIS] En la antaÅvaporÅipa epoko, unu el aro da laboristoj, kiuj haÅladis Åipojn kaj barkojn kontraÅ la fluo de rivero: la haÅlistoj Äe Volgo PIV2 . angle: burlak beloruse: бÑÑлак, аÑнаÑ, ÑÑалÑÑнÑк Äine: 縴夫 [qià nfÅ«] germane: Treidler ruse: бÑÑлак ukraine: бÑÑлака administraj notoj ~isto: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.