haliot/o NePiv haliotoserĉi 'halioto' [haliot.0o] en: [haliot.0o.ZOO] en: Iu el grandaj manĝeblaj markonkoj, gastropodoj, kies unupeca ŝelo havas perlamotan enon, troveblaj interalie ĉe la bordoj de Pacifiko, sola genro de familio haliotedoj (Haliotis): la servisto ... alportis pladon da frititaj haliotpecoj [1]. Rim.: Halioto pro sia formo ricevas en pluraj lingvoj la komunuzan nomon „marorelo“, kio ankaŭ estas la etimo de ĝia scienca nomo. 1. Bakin (Li Yaotang), trad. Wei Yida: La Familio, ĉapitro 13a, p. 150a angle:[haliot.0o.RIM_KOMUNE] en: abalone, ormer beloruse: марское вушка ĉine: 鮑魚 [bàoyú] france: oreille de mer, ormeau germane: Seeohren, Abalone hungare: tengeri fül itale: orecchia marina katalune: orella de mar, sabatetes latinece: Haliotis nederlande: zeeoor portugale: abalone, haliote ukraine: вушко administraj notoj