haleluja^Z

(interjekcio)

Hebrea vorto, signifanta „laŭdu Dion“, uzata interjekcie ĉe la fino de kelkaj religiaj kantoj: mi aŭdis kvazaŭ grandan voĉon de granda homamaso en la ĉielo, dirantan: haleluja! la savo kaj la gloro kaj la potenco apartenas al nia Dio [1]; super ili eksonis la nevidebla sankta sonorilo, ĉirkaŭŝvebata de sanktaj spiritoj, en ĝojkria Haleluja! [2]; en amo, al majesto! ― neniu vivo perdiĝu! ― feliĉe kaj ĝoje! haleluja! [3]; trifoje haleluja [4].