halanÄ/o PIV1 halanÄoserÄi 'halanĝo' [halangx.0o] (malofte) [halangx.0o.KOMUNE] Nekomprenebla lingvaĵo, galimatio, volapukaĵo: tiu Äi viro inventis la halanÄo-lingvon, li miksas sensencajn vortojn en siajn frazojn [1]; ha, Davideto, ja vi halanÄas, â Ija haltigis lin [2]. Rim.: LaÅ BL: Prefere diru Åercgalimatio, sensenca parolado. 1. F. Karinthy: HalanÄo, Norda Prismo, 1957:4, p. 186a-187a2. La Ondo de Esperanto, 2000, No 6 (68) beloruse: бÑзглÑзÑдзÑÑа, балбаÑÐ½Ñ france: charabia germane: Gromolo, Gibberisch itale: sproloquio ukraine: балÑÑи, балÑндÑÑÑи, лÑÑи, ÑеÑÐµÐ²ÐµÐ½Ñ administraj notoj