habil/i habiliserĉi 'habili' [habil.0i] Agnoski al iu la instrurajton ĉe altlernejo: habilitiĝinta doktoro principe povas esti nomumita docento aŭ universitata profesoro, rajtas ekspertizi doktorigajn kaj habilitigajn disertaciojn [1]; Alicja Sakaguchi akiris ĉe universitato Adam Mickiewicz en Poznan la plej altan gradon en akademia kariero, tiun de habilitiĝinta doktoro, pro la 492-paĝa germanlingva tezo „Interlingvistiko, Objekto, celoj, taskoj, metodoj“ [2]; recenzataj estas la […] doktoriĝa disertacio de Anett Heil kaj la habilitiga disertacio de Sabine Fiedler [3]. dizerti, doktoriĝi, kvalifiki 1. La Ondo de Esperanto, 1999, No 3 (53)2. La Ondo de Esperanto, 2000, No 4 (66)3. La Ondo de Esperanto, 2001, №7 angle: habilitate germane: habilitieren administraj notoj