Nomo de la deka litero de la Esperanta alfabeto:
nomoj de la literoj: [...] fo, go, ĝo, ho, ĥo, jo
[...]
[1],
uzata i.a. kiel:
- a)
(maj.) simbolo de henro: H;
- b)
(maj.) simbolo de hidrogeno: H;
- c)
-
(maj.) signo de formo: H-relo;
- d)
(min.) simbolo de horo: h.
ho!Rim.:
La Fundamento permesis al la tiamaj presejoj, kiuj ankoraŭ ne
posedis ĉiujn tipojn por la Esperanta alfabeto, la uzon de tiu
grafemo kiel pure skriba signo sen fonologia valoro, por anstataŭi la
supersignojn de la ĉapelitaj literoj (cho, gho, hho,
jho, sho, u anstataŭ ĉ, ĝ, ĥ, ĵ, ŝ, ŭ).
ikso
Aldoni tradukojn al ReVo: